Dzisiaj, tj. 11 stycznia, mija dokładnie 15 lat od pierwszego wernisażu słynnej wystawy DEKALOG W OBRAZACH, zorganizowanej z udziałem znakomitych i znanych artystów z całej Polski:
Urodzony w 1940 roku. Malarz, filozof, pedagog i publicysta. Syn słynnego malarza, Wacława Taranczewskiego. Studiował malarstwo sztalugowe, ścienne i grafikę w ASP w Krakowie. W 1963 r. otrzymał dyplom. W latach 1965-1966 studiował rzeźbę w pracowni Wandy Śleńdzińskiej. Od 1967 r. studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim u prof. Władysława Stróżewskiego. Na tej też uczelni uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy pt. “O płaszczyźnie obrazu”. Wraz z Jerzym Nowosielskim pracował przy polichromii kościoła na warszawskich Jelonkach. W 1997 roku otrzymał tytuł profesorski. Zajmuje się zagadnieniami z pogranicza filozofii, sztuki i estetyki. Stworzył pojęcie “malarstwa klauzurowanego”.
Urodzony w 1967 roku. Ukończył z wyróżnieniem Wydział Malarstwa ASP w Krakowie, gdzie uzyskał dyplom w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Rodzińskiego oraz w Pracowni Rysunku prof. Zbyluta Grzywacza (1992). Od 1995 r. jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym macierzystej uczelni. Uprawia wielofiguralne malarstwo – często w hiperrealistycznej konwencji. Główny nurt Jego twórczości stanowią Inspiracje biblijne – religijne motywy wpisane we współczesny kontekst społeczny.
Artysta malarz, teoretyk sztuki, publicysta, kurator wystaw, profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego. Od trzydziestu lat aktywnie uczestniczy zarówno w życiu artystycznym jak i naukowym kraju. Jego twórczość malarska sytuuje go w nurcie symbolizmu egzystencjalnego związanego z kręgiem figuracji krakowskich. Prowadzi badania teoretyczne z zakresu hermeneutyki i teologii dzieła sztuki. W latach 1979-83 studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a w latach 1980-84 filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Był wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1984-85) i Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie (1998-2003).
Urodzony w Krakowie w 1940 roku. Studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Dyplom w pracowni prof. Emila Krchy w roku 1963. Od roku 1963 samodzielna praca artystyczna i nauczycielska – praca w domu dziecka, szkole podstawowej, liceum ogólnokształcącym, Liceum Plastycznym w Krakowie. W latach 1972-1980 docent PWSSP we Wrocławiu, od roku 1981 w krakowskiej ASP. W roku 1989 uzyskuje tytuł profesora, w 1992-profesora zwyczajnego. W latach 1993–1996 dziekan Wydziału Malarstwa, 1996–2002 rektor krakowskiej ASP, 1999– 2002 przewodniczący Konferencji Rektorów Szkół Artystycznych. W latach osiemdziesiątych wykładowca w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, od roku 1985 współpraca z Instytutem Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego. W latach 1991-1992 członek Rady Kultury przy premierze RP. Doktor Honoris Causa wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1977 sygnatariusz deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. latający uniwersytet), w latach 1981-1989 uczestnik Ruchu Kultury Niezależnej. Od lat siedemdziesiątych do 1983 praca społeczna Związku Polskich Artystów Plastyków. Przewodniczący Sekcji Malarstwa, wiceprezes Zarządu Okręgu Krakowskiego ZPAP, członek Zarządu Głównego Sekcji Malarstwa, w latach 1973-1983 naczelny redaktor Biuletynu Rady Artystycznej ZPAP. Zmarł 17 lipca 2021 r. w wieku 81 lat.
Urodzony w 1939 roku. Malarz i grafik. W latach 1960-1966 studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki ASP w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Michała Byliny. W 1971 roku rozpoczął pracę pedagogiczną na Wydziale Malarstwa, od 1990 roku jest profesorem. Od 1968 roku wystawiał wspólnie z Wiesławem Szamborskim, obaj artyści byli czołowymi reprezentantami świeżo narodzonego nurtu nowej figuracji lat 70. Otrzymał w tym czasie kilka nagród i wyróżnień. W latach 80. był aktywnym członkiem Ruchu Kultury Niezależnej i współorganizatorem wystaw poza oficjalnym obiegiem. Za twórczość artystyczną w 1983 roku otrzymał nagrodę przyznaną przez Komitet Kultury Niezależnej.
Urodzony w 1953 roku. Studiował malarstwo latach 1972-1978 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, pod kierunkiem profesorów: Michała Byliny, Jacka Siennickiego i Ludwika Maciąga. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni prof. Ludwika Maciąga w 1978 roku. Profesor Wydziału Malarstwa macierzystej uczelni. Autor ponad 90 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Artysta wystawia głównie malarstwo i rysunek. Początkowo malował sceny rodzajowe inspirowane życiem wsi i naturą. Od lat 80. XX wieku jego twórczość to pejzaż, głównie rzeka Bug oraz malarstwo portretowe. Obrazy mają cechy uniwersalne a zarazem symboliczne, zwłaszcza liczne portrety matki artysty oraz zakola dzikiej rzeki Bug, malowane wprost z natury, od realistycznych po abstrakcyjne.
Urodzony w 1974 r. we Frysztaku, malarz, absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie, dyplom w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego w 1999. Doktor od 2004 r., doktor habilitowany od 2011 r., profesor ASP od 2015 r. Prowadzi Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie od 2013 r. Od 2017 skarbnik Stowarzyszenia Przyjaciół ASP. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Uczestnik wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych.
Urodzona w 1970 roku. Absolwentka PLSP w Rzeszowie. Studia w latach 1990-1995 w Instytucie Wychowania Artystycznego na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom w 1995 roku. W 2005 r. obroniła pracę doktorską w dziedzinie malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rzeźby ASP we Wrocławiu. Zatrudniona obecnie jako adiunkt w Zakładzie Malarstwa na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych oraz zbiorowych ogólnopolskich i międzynarodowych. Uczestniczyła w licznych plenerach malarskich. Twórczość artystyczna w dziedzinach: malarstwo, rysunek, projekty wydawnicze okładek książek.
Urodzony w 1948 roku. Malarz, rysownik, grafik. Ukończył studia na warszawskiej ASP, uzyskując dyplom w 1974 roku. Jest także wykładowcą na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Jego malarstwo jest z założenia metaforyczne. Maluje ludzi o zdeformowanych proporcjach, na tle odrealnionego pejzażu. Charakterystyczne postacie z obrazów artysty to liryczne, zagubione, nieśmiałe osoby pełne smutku i swoistego komizmu. Jego twórczość prezentowana jest w licznych muzeach, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Szczecinie, Muzeum Okręgowe w Zamościu oraz za granicą: Muzeum Pokoju w Tokio, Muzeum Miejskie w Gandawie.
Urodzona w 1954 roku w Krakowie. Studia ukończyła na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki u A. Pietscha i u A. Hoffmanna. Uprawia grafikę warsztatową, rysunek i malarstwo. Tworzy w kierunku abstrakcji i metafory z odniesieniami do rzeczywistości.
Zobacz również: